Αν ο Χριστός χτυπήσει την πόρτα σας, θα τον αναγνωρίσετε;.
Θα έλθει ίσως σαν άλλοτε φτωχός
Κι αποδιωγμένος.
Σαν ένας εργάτης,
Σαν ένας άεργος
Η ένας απεργός που αγωνίζεται σε δίκαιη απεργία.
Μπορεί να είναι ασφαλιστής
Κι ακόμη πωλητής ανεμιστήρων ...;
Θ' ανεβαίνει, αδιάκοπα σκαλοπάτια,
Θα σταματά σε κεφαλόσκαλα
Μ΄ ένα χαμόγελο γλυκό
Στο θλιμμένο του πρόσωπο ...;
Μα το κατώφλι σας είναι τόσο σκοτεινό ...;
Άλλωστε, πως να δεις το χαμόγελο αυτών που διώχνεις!
«Δεν μ' ενδιαφέρει ...;», θα πείτε,
πριν ακόμη τον ακούσετε.
Κι αν βγει η μικρή σας υπηρέτρια, θα επαναλάβει το μάθημά της:
«Η κυρία έχει τους φτωχούς της»
και θα βροντήξει την πόρτα
καταπρόσωπο στον Φτωχό
που είναι ο ίδιος ο Σωτήρας.
Μπορεί ακόμη να είναι πρόσφυγας,
Ένας από τα δεκαπέντε εκατομμύρια προσφύγων,
Με κάποιο διαβατήριο του Ο.Η.Ε. στο χέρι,
Ένας από αυτούς που κανείς δεν τους θέλει
και που περιπλανιούνται σ' αυτή την έρημο,
Τον Κόσμο,
Ένας από εκείνους που πρέπει να πεθάνουν,
«γιατί κανείς δεν ξέρει από που έρχονται
άνθρωποι σαν κι αυτούς ...;».
Μπορεί να είναι κάποιος μαύρος,
Στην Αμερική,
Ένας νέγρος, όπως τον λεν,
Που κατάκοπος ζητιανεύει άσυλο μες στα ξενοδοχεία της Νέας Υόρκη,
Σαν άλλοτε, στην Ναζαρέτ,
Η Παναγία.
Αν ο Χριστός χτυπήσει αύριο την πόρτα σας, θα τον αναγνωρίσετε;
Θα έχει όψη κουρασμένη,
Καθώς είναι εξαντλημένος,
Συντριμμένος,
Αφού πρέπει να βαστάζει
Όλα τα βάσανα της γης ...;
Πρόσεξε! ...;Κανείς δεν δίνει δουλειά
Σ' έναν τόσο κουρασμένο ...;
Καθώς μάλιστα αν Τον ρωτήσεις:
«Τι ξέρεις να κάνης;»
Δεν μπορεί ν' απαντήσει: όλα.
«Από που έρχεσαι;»
Δεν μπορεί να σου πει: από παντού.
«Τι θέλεις να κερδίσεις:»
Δεν μπορεί να πει: εσάς!
Έτσι, θα ξαναφύγει,
πιο κουρασμένος και συντριμμένος,
παίρνοντας μαζί Του, μες στα γυμνά Του χέρια,
την Ειρήνη.
Αν ο Χριστός χτυπήσει την πόρτα σας, θα τον αναγνωρίσετε;.
Θα έλθει ίσως σαν άλλοτε φτωχός
Κι αποδιωγμένος.
Σαν ένας εργάτης,
Σαν ένας άεργος
Η ένας απεργός που αγωνίζεται σε δίκαιη απεργία.
Μπορεί να είναι ασφαλιστής
Κι ακόμη πωλητής ανεμιστήρων ...;
Θ' ανεβαίνει, αδιάκοπα σκαλοπάτια,
Θα σταματά σε κεφαλόσκαλα
Μ΄ ένα χαμόγελο γλυκό
Στο θλιμμένο του πρόσωπο ...;
Μα το κατώφλι σας είναι τόσο σκοτεινό ...;
Άλλωστε, πως να δεις το χαμόγελο αυτών που διώχνεις!
«Δεν μ' ενδιαφέρει ...;», θα πείτε,
πριν ακόμη τον ακούσετε.
Κι αν βγει η μικρή σας υπηρέτρια, θα επαναλάβει το μάθημά της:
«Η κυρία έχει τους φτωχούς της»
και θα βροντήξει την πόρτα
καταπρόσωπο στον Φτωχό
που είναι ο ίδιος ο Σωτήρας.
Μπορεί ακόμη να είναι πρόσφυγας,
Ένας από τα δεκαπέντε εκατομμύρια προσφύγων,
Με κάποιο διαβατήριο του Ο.Η.Ε. στο χέρι,
Ένας από αυτούς που κανείς δεν τους θέλει
Και που περιπλανιούνται σ' αυτή την έρημο,
Τον Κόσμο,
Ένας από εκείνους που πρέπει να πεθάνουν,
«γιατί κανείς δεν ξέρει από που έρχονται
άνθρωποι σαν κι αυτούς ...;».
Μπορεί να είναι κάποιος μαύρος,
Στην Αμερική,
Ένας νέγρος, όπως τον λεν,
Που κατάκοπος ζητιανεύει άσυλο μες στα ξενοδοχεία της Νέας Υόρκη,
Σαν άλλοτε, στην Ναζαρέτ,
Η Παναγία.
Αν ο Χριστός χτυπήσει αύριο την πόρτα σας, θα τον αναγνωρίσετε;
Θα έχει όψη κουρασμένη,
Καθώς είναι εξαντλημένος,
Συντριμμένος,
Αφού πρέπει να βαστάζει
Όλα τα βάσανα της γης ...;
Πρόσεξε! ...;Κανείς δεν δίνει δουλειά
Σ' έναν τόσο κουρασμένο ...;
Καθώς μάλιστα αν Τον ρωτήσεις:
«Τι ξέρεις να κάνης;»
Δεν μπορεί ν' απαντήσει: όλα.
«Από που έρχεσαι;»
Δεν μπορεί να σου πει: από παντού.
«Τι θέλεις να κερδίσεις:»
Δεν μπορεί να πει: εσάς!
Έτσι, θα ξαναφύγει,
πιο κουρασμένος και συντριμμένος,
παίρνοντας μαζί Του, μες στα γυμνά Του χέρια,
την Ειρήνη.
ΝΑ ΓΡΑΨΩ Κ ΕΓΩ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ? (ΟΧΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΗΣ ΓΗΣ !
Ο Σατανάς έχει χαρά, έχει μεγάλο γλέντι,κανέναν σας δεν αγαπά κ όλους σας ζηλεύει
Ζηλεύει όλα τα παιδιά, τα αγιοσφαγισμένα, που έχουν πίστη στο ΧΡΙΣΤΟ κ στο ΘΕΟ τον ένα
Διεκδικεί πολλά παιδιά κ έχει χαρά μεγάλη, έσκασε που του ξέφυγαν λίγα παιδιά νηφάλιοι
Ποικίλους τρόπους συνεχώς ψάχνει να τα μπερδέψει, καθημερινώς η σκέψη του είναι να τα πλανέψει
Όταν σε βλέπει το ΣΤΑΥΡΟ να κάνεις εσύ για ΜΕΝΑ, κάνει ευχή τα χέρια σου να ήταν κομμένα
Στην Εκκλησιά όταν σκεφτείς μια ΚΥΡΙΑΚΗ να τρέξεις, σου δίνει τόση τεμπελιά που δεν μπορείς να ελέγξεις
Ψάχνει να βρεί κάποια δουλειά για να σου φανερώσει, να σε τραβήξει κάπου αλλού κ να σε καμαρώσει
Μια προσευχή όταν πεις θέλει να σε μπερδέψει, κ του μυαλού την προσοχή κοιτάζει να την κλέψει
Σχέδια κάθε ένα λεπτό συνέχεια καταστρώνει, να σου μολύνει τη ψυχή, να στην αφήσει μόνη
Υπομονή έχει πολύ, όλους να σας τραβάει, απ τη δική μου αγκαλιά κ βλέπω ότι νικάει
Μέσα από τα χέρια μου, παιδιά μου ξέφυγαν χιλιάδες,το φωτοστέφανο έχασαν, έγιναν σατανάδες
Σου δίνει τόσες αφορμές συνέχεια να θυμώνεις,το στόμα σου λέει βρισιές κ το ΧΡΙΣΤΟ ματώνεις
Έλεγχο κάνε ψυχικό να μην σε παρασέρνει, ο σατανάς κάθε λεπτό, μέσα σου να μην μπαίνει
Μειώνεται ο κόσμος μου που είχα ευλογήσει, τρέχει να βρεί το σατανά, έχει παραστρατήσει
Να συγκρατήσεις τη ψυχή, να ρθεις ξανά μαζί μου, να ξαναγίνεις άγγελος που ήσουνα, παιδί μου
Έχω αγγέλους γήινους που ζουν ακόμη κάτω, που δεν δωρίζουν στον εχθρό, ψυχή μέσα στο πιάτο
Την κρύβουν καθημερινώς μέσα στα άγια βιβλία, τους τη φυλάει προσεχτικά ν ΜΑΝΑ ΠΑΝΑΓΙΑ
Δίπλα σου τριγυρίζουνε τρέξε να τους προλάβεις, οι ψυχές τους φέγγουν το πνεύμα μου, κ θα τους καταλάβεις
Ψάξε κ βρες τους ΑΓΓΕΛΟΥΣ , μαζί τους για να μείνεις,κ συμβουλές πες να σου πουν, πως ΑΓΓΕΛΟΣ θα γίνεις!!
Ψυχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦτερούγιζες πολύ παλιά, στις φυλλωσιές του παραδείσου.
Ήρθε ο χειμώνας ο βαρύς της αμαρτίας και του κακού.
Και σε ξεσπίτωσε.
Σε έφερε σε τούτη τη ζωή της θλίψης και του τρόμου.
Σε οποίο κλαρί και αν πέταξες, παντού σε βρήκε ο πόνος.
Άκου! Μη σκιάζεσαι! Έρχεται όπου νάναι άνοιξη.
Σαν το πουλί το αποδημητικό πάλι θε να γυρίσεις.
Σε περιμένει ο τόπος σου.
Είναι η φωλιά από όπου σε έβγαλε το αγριοπούλι του κακού.
Στην αγκαλιά του Ιησού, εκεί θα αποδημήσεις.
Με άγιες ψυχές μαζί, και συ θα τραγουδήσεις ωδή Αγαπητού.
Μην αποκάμεις στη ζωή.
Μα προ παντός, να μη το λησμονήσεις:
Ετοίμαζε τις φτερούγες σου, γιατί θα εκδημήσεις.
Γράφει: π. Δανιήλ Αεράκης
Άγρυπνη και ακοίμητη
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγάπη της ψυχής μου'
Θεέ μου! Πνεύμα Άγιον,
Αθάνατη πνοή μου
Σύ " όπου θέλεις πνεις",
Ζωή όλου του κόσμου'
Αγγέλων Συ ο Λατρευτός,
μα καί Θεός δικός μου.
Συ " όπου θέλεις πνεις",
και τις χορδές της ταπεινής
καρδιάς μου, Συ αγγίζεις"
στις άυλες φλέβες της ψυχής,
τον ποταμό της ζωντανής
Αγάπης μεταγγίζεις.
Θεέ μου! Πνεύμα Άγιον,
Παράκλησι, τρυφή μου'
Συ μόνος συμπορεύεσαι
στη μυστική ζωή μου.
Οι άλλοι όλοι είναι κοντά,
κι όμως πολύ μακριά μου
για Σένα εγεννήθηκα,
Ουράνιε Βασιλιά μου.
Πηγή: Βιβλίο: ΑΥΛΟΣ ΘΕΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ / Εκδοσις Γυναικείας Κοινοβιακής Αδελφότητος Ι.Μ. Παναγίας Βαρνακόβας